

سیاسی : «خاصّهخوانی پارس» از رسانههای روز کشور روحانی قایم شده است!/ توجیهاتی برای ناتوانی نجفی در هدایت تهران

مجله پارسپلاس: رسانههای اصولگرا و اصلاحطلب کشور در سرمقالههای خود، خوانشهای مختلفی را از اوضاع روز کشور ارائه میکنند.
آنچه که در ادامه میخوانید گشت و گذار روزانه پارس در لابهلای این تحلیلها در روز شنبه (۲۶ اسفند) و نقل آنها برای شماست:
***
(روزنامههای اصلاحطلب)
روحانی قایم شده است!
شرق: احمد غلامی در سرمقاله شرق با تأکید بر شرایط بحرانی ایران! نوشته است:
«خبری از حسن روحانی نیست. سکوت، لبفروبستن و سخننگفتن گاه بهترین استراتژی است. باید از سکوت رئیسجمهور استقبال کرد و بر این نکته تأکید داشت که سخنرانیهای مدام و گاه تند و بیمحابا از هر جنمی که باشد، رفتهرفته توان خود را از دست میدهد و بیمقدار خواهد شد. سیاست داخلی ایران چنان دگرگون شده و روبهافول میرود که با شوکهای موردی نمیتوان آن را احیا کرد. شاید آنچه روحانی را به سکوت واداشته، پیبردن به ناکارآمدی همین شوکدرمانی است. حسن روحانی سالیانِ باقیمانده بیش از هرکس دیگری باید مجاهدت کند تا نگذارد فضای خمودِ موجود به بنبستی سیاسی منتهی شود. شاید تدبیرِ سکوت برای بیرونرفت از وضعیت نامساعد اقتصادی و سیاسی بهترین راهکار باشد. اگرچه وضعیت سیاسی بسیار دستکاری شده و تشخیص سِره از ناسره دشوار مینماید؛ اما دستکاری مجدد آن از سوی دولت برای پایاندادن به انتقادات و اعتراضات دردی را دوا نمیکند و صرفا به تأخیر انداختن تنشهای بنیانکن است. در جبهههای نبرد هم زمانی فرا میرسد که باید چشمدرچشم مرگ ایستاد و از آن نهراسید. هیچ رزمندهای تا ابد نمیتواند پشت خاکریز بماند. خاکریزها برای دفاع و هجوم بهوقت مقتضی هستند. اکنون دولت روحانی پشت خاکریزهای خود زیر آتش سنگین مشکلات اقتصادی و سیاسی قرار دارد و برای دفاع از خود کم نمیگذارد.»[۱]
گفتنیست اصلاحطلبان در ایام دولت یازدهم خود را «فدائیان دولت» مینامیدند و بر لزوم بوسیدن دست روحانی و ظریف تأکید میکردند.
تأکید جریان خاص بر بحرانی بودن شرایط کشور (در حالی که مشکلات ایران بحرانی نیستند) نیز از نظر برخی محافل تحلیلی، به این منظور صورت میگیرد که افکار عمومی در فضای اعتراض ظالمانه قرار گیرند…
حرف آخر دبیر پایگاه اطلاعرسانی آیتا… هاشمی با نجفی
آرمان امروز: محمد محمودی، دبیر پایگاه اطلاعرسانی آیتا… هاشمی در سرمقاله آرمان امروز که با عنوان «نجفی گِیت» منتشر شد، نوشته است:
بازهم بوی دوری از مرام آیتا… هاشمی میآید؛ چه آقای محمدعلی نجفی که به سادگی از شهرداری تهران استعفا میدهد و چه آنها که دستافشان در شورای شهر تهران به استقبال آن میروند و نام شهردار بعد را زمزمه میکنند. أین تذهبون، آقایان! یادتان رفته آیتا… هاشمی با چه خون دلی ورق دوران احمدینژاد را برگرداند تا شما امروز، اسب زین کرده قدرت را نه به رنج وافر که به سهو کامل، سوار شوید! آقایان و خانمهای شورای شهر تهران! واقعا فهم پشت پرده استعفا دادن شهردار تهران اینقدر برایتان سخت بوده که هنوز متوجه نشدهاید همه این ماجرا طراحی یک پروژه تفرقهافکنانه در قالب رسوایی «نجفیگیت» است که قلب «اتحاد پیروز» را در سه انتخابات ۹۴،۹۲ و ۹۶ نشان رفته است؟ پس چرا هیچ دفاع قاطعی از نجفی نمیکنید؟ چرا یکصدا نمیگویید شهردار تهران بخواهد هم نباید برود؟ واقعا اگر آیتا… هاشمی زنده بود، به شما چه میگفت؟ آیا نمیگفت یکصدا از نجفی پشتیبانی کنید؟ آیا جز این بود که شماتتان میکرد و میگفت مگر فیلتان دوباره یاد هندوستان کرده؟ دوباره انتخابات ۸۴ میخواهید؟ دوباره تفرقه کارگزارانی-مشارکتی؟ دوباره اجتهادات شخصی مقابل نص آیتا… هاشمی؟ فاعتبروا یا اولی الابصار! حرف آخرم با شهردار تهران است که پای در مهلکه سختی گذاشته. آقای نجفی! میدانم شهردار شدن بعد از قالیباف مثل رئیسجمهور شدن بعد از احمدینژاد مثل پا گذاشتن توی میدان مین بود که یا عاشقی میطلبید و یا دیوانگی، ولی حالا که عاشقانه آمدهاید باید بمانید.[۲]
بدون آمریکا در برجام میمانیم!
اعتماد: علی خرّم، دیپلمات سابق و از چهرههای نزدیک به دولت در سرمقاله اعتماد با اشاره به خروج احتمالی آمریکا از برجام نوشته است: ماهیت برجام به عنوان یک توافق چندجانبه بین المللی، به شکلی است که انصراف یک کشور از اجرای آن، به تنهایی نمی تواند باعث از بین رفتن توافق و نهادهای بین المللی محصول آن، مانند کمیسیون مشترک برجام شود. اینکه طی دو ماه باقی مانده تا ۱۲ مه، نمایندگان ایران و امریکا باز هم رودرروی هم قرار بگیرند وجود دارد.
او همچنین میافزاید: تصمیم رییس جمهور امریکا برای خروج از برجام به این معنا خواهد بود که ایالات متحده امریکا، قطعا دیگر عضوی از کشورهای عضو کمیسیون مشترک نخواهد بود و اعضای این کمیسیون از ۸ عضو، شامل ایران، روسیه، چین، بریتانیا، فرانسه، آلمان، امریکا و اتحادیه اروپا، به ۷ عضو کاهش پیدا خواهد کرد. از آنجا که جلسات کمیسیون مشترک هر سه ماه یک بار برگزار می شود، جلسه متداول بعدی، پس از تصمیم دونالد ترامپ در مورد برجام خواهد بود، در آن زمان اگر رییس جمهور امریکا، رسما تصمیم گرفته باشد که امضای تعلیق بایکوت ها علیه ایران را متوقف کند و عملا از برجام خارج شود، ایران با ۶ عضو دیگر در جلسات شرکت خواهند کرد.[۳]
نخستین بار کسانی از تیم مذاکرهکننده دولت اعلام کردند که در صورت خروج آمریکا از برجام، اما دولت ایران در برجام میماند!
این حرف اما با هیچ استقبالی مواجه نشده است و از طرفی دولت آقای روحانی از ابتدا چنان ناصیه برجام را به آمریکا گره زد و حتی از این گفت که آمریکا «کدخدا» است؛ که عملا حیثیت برجام و برجامیان به آمریکا گره خورد و هماکنون نیز ادعای ماندن در برجام بدون آمریکا یک ادعای سادهلوحانه به نظر میرسد.
خاصّه اینکه برجام که قرار بود متضمن ارزانی و لغو تمام بایکوتها باشد نیز آوردهای برای مردم ایران نداشته و در عمل شکست خورده است.
برخی محافل تحلیلی از ۶ سال قبل تأکید کردند که آقای روحانی حتما با غرب به توافقی نهایی خواهد رسید اما سرنوشت این توافق نهایی چیز جز «شکست رسمی» نیست.
***
(روزنامههای اصولگرا)
توجیهاتی برای ناتوانی نجفی در هدایت تهران
رسالت: حامد حاجیحیدری، در بخشی از سرمقاله امروز رسالت نوشته است: در حالی که همه ما نارسایی آشکار عملکرد شهرداری در بارندگی اخیر را گواه هستیم، اصلاحطلبان میکوشند مسائل دیگری مانند فشار سیاسی را دلیل استعفا جلوه دهند؛ اینها «توجیه» است، چرا که با وجود بیماری روی بیماری، معلوم است که نمیتوان شهری را هدایت کرد که شهردار پیشیناش، پس از ۱۲ سال، همچنان از ساعت پنج صبح تا ۱۱ شب مشغول تمشیت کارهای آن بود.[۴]
پاسخ احتمالی ایران در صورت خروج آمریکا از برجام
سیاست روز: این روزنامه در سرمقاله خود به تحرکات ضد برجامی آمریکا اشاره کرده و مینویسد:
«آمریکا از برجام به آنچه که نیاز داشت رسید و اکنون سیری ناپذیری این رژیم برای دست درازی به دیگر توانمندیهایی است که جمهوری اسلامی دارا است. آمریکا پس از فناوری هستهای ایران، چشم طمع به توانمندیهای موشکی و نظامی کشور دوخته است، فشارهایی که ایالات متحده و اروپا به این منظور به ایران وارد کرده و در صورت دریافت نکردن پاسخ قاطع، افزایش هم خواهد یافت، در همین زمینه است. آمریکا توافق هستهای را یک عقبنشینی از سوی ایران تلقی میکند و این برداشت تا اندازه زیادی درست به نظر میرسد به همین خاطر است که فشارهای وارد شده بر سر موضوع موشکی برای عقب کوبیدن ایران تدارک دشده شده است، در صورت اتخاذ چنین سیاستی از سوی ایران، این پایان ماجرا نخواهد بود، هرگام به عقب از سوی ایران، پیشروی سریع و وسیع آمریکا را در پی خواهد داشت.»
محمد صفری که این سرمقاله را نوشته همچنین با اشاره به ضرورت آمادگی ایران در مقابل اقدام احتمالی آمریکا تأکید میکند: همه مسئولین، دستگاهها، نهادها و ارگانهای نظام، باید در این زمینه همفکر و همدل شوند و در گفتار و رفتار به گونهای عمل کنند که اگر آمریکا از برجام خارج شد، همه یک صدا ادبیات مشترک داشته باشد و شرایط هستهای را به پیش از برجام بازگردانند و حتی از آن فراتر هم بروند.[۵]
«ایران»؛ مشکل رو به گسترش آمریکا
کیهان: سعدالله زارعی در سرمقاله کیهان با اشاره به گفتههای دانلد ترامپ مبنی بر اینکه در هرجا که میرویم، صحبت از “ایران” است، نوشت:
وقتی آمریکا با دولت عراق صحبت میکند توقع دارد به واسطه نقشی که در سرنگونی صدام حسین داشته و برای آن هزاران نظامی آمریکایی کشته شدهاند، بغداد تسلیم واشنگتن باشد اما از حیدر العبادی میشنود که «مردم عراق موافق احداث پایگاه نظامی آمریکا در عراق نیستند و شما باید پایگاههای خود را در ناصریه، سلیمانیه، موصل و الانبار تعطیل کنید» خب او این را صدای ایران میداند واقعیت این است که به همین دلیل آمریکا نمیتواند صرفا با تبلیغات ضدّ ایرانی و توسل به عملیات نظامی و همراه کردن انگلیس و رژیمهای سعودی و صهیونیستی بر این مشکل رو به گسترش فایق آید.[۶]
منظور دقیق اصلاحطلبان از «گفتوگوی ملی»
جوان: عبدالله گنجی در سرمقاله جوان نوشته است: قبلاً نگارنده در یادداشتی نوشتم مسئله اصلاحطلبان با نظام – که آن را مسئله خود با رقیب معنا میکنند– از جنس ملی نیست که از جنس معرفتی است. مسئله آنان ارتقای کارآمدی نظام در ابعاد اشتغال و تولید نیست که مسائل دیگری است. بخشی از آنان گفتوگوی ملی را با هدف جا باز کردن در قدرت و سفید نمودن پرونده ۱۳۸۸ طرح نمودند. آنان علاقهمندند که سرپلی را که با روحانی در حاکمیت گرفتهاند به نام خود سند بزنند. لذا گفتوگوی ملی را با هدف اعتمادسازی طرح میکنند.
او همچنین مینویسد: سعید حجاریان (شمس آباد ۱۹/۱۲/۹۶) میگوید: «مادامی که نهاد روحانیت در نهاد قدرت ادغام شده است، این قافله به سر منزل نخواهد رسید. بنابراین مجاهدت برای عرفی کردن قدرت یکی از وظایف جدی اصلاحطلبان است.»
این عبارت نشان میدهد که وظیفه این نخبگان تجدیدنظرطلبی است و بر آن اصرار دارند. روشن نیست کدام «قافله به سرمنزل نخواهد رسید؟» و سرمنزل مدنظر کجاست؟ بازی با کلمات «نهاد روحانیت» به جای «پایگاه دینی حکومت» به چه منظور است؟ هم عرفیگرایی هم اصرار بر جدایی روحانیت از حکومت به معنی سکولاریسم است و این بازتاب و عصاره همان «شاهد قدسی و شاهد بازاری» دهه ۷۰ است و در بر همان لولا میچرخد و هیچ چیز عوض نشده است. لذا عرفیگرایی به معنای حذف اسلامیت نظام است و در نتیجه گفتوگو در این پارادایم مشابه بیانیه ۱۵ نفری است که عصر ۲۲ بهمن و پس از سخنرانی روحانی رفراندوم عبور از نظام را طرح کردند. اصلاحطلبان عبور از روحانیت را از طریق «عرفی کردن منزلتها» سالهاست که دنبال میکنند و امثال خاتمی را نه به خاطر جوهره روحانی وی که به عنوان یک روشنفکر متمایل به سکولاریسم محترم میشمارند.
نویسنده سرمقاله جوان در خاتمه تصریح میکند:
نکتهای که اصلاحطلبان هیچ موقع نتوانستند برای آن مدل و طریق ارائه بدهند، جایگاه اسلامیت نظام در اصلاحات است. از دموکراسی گفتند و عرفیگرایی، از انتخابات آزاد و حجاب اجباری، از حذف نظارت استصوابی تا نظارت فقیه، از ایدئولوژیزدایی تا دوری روحانیت از قدرت. اما نگفتند بعد اسلامیت نظام در این پروسه چگونه جاسازی میشود و اگر مدلی برای «کل وحدت یافته» «جمهوری اسلامی» ندارند، چرا اصرار بر اعتقاد به قانون اساسی دارند؟ باید همانند جناب حجاریان صادقانه خیمه خود را بیرون از نظام و قانون اساسی بزنند و عرفیگرایی را با مدل مشروطه انگلیسی دنبال نمایند، زیرا سیاست دو گام به پیش و یک گام به عقب از حیز انتفاع ساقط شده است.[۷]
***
۱_ http://sharghdaily.ir/News/174409
2_ http://www.armandaily.ir/fa/print/main/216485
3_ http://magiran.com/npview.asp?ID=3721538
4_ http://www.resalat-news.com/newspaper/item/16070
5_ http://www.siasatrooz.ir/vdcjxtevauqeyaz.fsfu.html
6_ http://kayhan.ir/fa/issue/1245/2
7_ http://www.Javann.ir/899673
انتهای پیام/
این خبر را به اشتراک بگذارید :